ดรอปชิป (Dropship) คืออะไร? เรามาทำความเข้าใจกัน

ดรอปชิป (Dropship) คือรูปแบบการขายของออนไลน์รูปแบบหนึ่งซึ่งเป็นที่นิยมอยากมากในยุคปัจจุบัน ซึ่งผู้ขายหรือตัวแทนไม่จำเป็นต้องมีสินค้าในโกดัง ทำให้ไม่ต้องยุ่งยากในเรื่องของการจัดการสินค้า

สารบัญ

1. ดรอปชิป (Dropship) คืออะไร?
2. ข้อดีของการขายของแบบ ดรอปชิป (Dropship)
3. ข้อเสียของการขายของแบบ ดรอปชิป (Dropship)
4. ประเด็นภาษี เกี่ยวกับการขายของแบบ ดรอปชิป (Dropship)
5. สรุป

ดรอปชิป (Dropship) คืออะไร?

ดรอปชิป (Dropship) เป็นการขายในระบบตัวแทนรูปแบบนึง ซึ่งตัวแทนไม่จำเป็นต้องมีสินค้าในโกดัง โดยตัวแทนจะนำข้อมูล รายละเอียดสินค้าของผู้ขายอื่นนำมาใช้ในการโฆษณา และหากสามารถปิดการขายได้ ก็จะส่งคำสั่งการซื้อไปให้แก่ผู้ขายอื่นนั้น เพื่อให้ผู้ขายอื่นส่งสินค้าให้แก่ลูกค้าโดยตรงในนามของตัวเทน โดยตัวแทนจะได้กำไรจากส่วนต่างราคาสินค้าที่ได้รับจากลูกค้า และต้นทุนค่าสินค้าที่ต้องจ่ายให้กับผู้ขายอื่น

เราลองมาดูตัวอย่างรูปแบบการขายแบบ ดรอปชิป (Dropship) กันดังนี้

สมมติว่าคุณเป็นตัวแทนในการจำหน่ายสินค้าให้แก่ร้านค้าที่เป็นเจ้าของสินค้า คุณได้นำรายละเอียดสินค้าของร้านค้าที่เป็นเจ้าของสินค้ามาใช้ในการโปรโมทสินค้าต่างๆ

ต่อมามีลูกค้าติดต่อมาเพื่อซื้อสินค้า และจ่ายเงินค่าสินค้ามาให้คุณในราคา 200 บาท ทางคุณก็รับออเดอร์ และส่งข้อมูลออร์เดอร์นี้ให้แก่ร้านค้า พร้อมกับจ่ายเงินค่าสินค้าให้แก่ร้านค้า 150 บาท จะเห็นได้ว่าคุณจะได้กำไรจากส่วนต่างราคา 50 บาท จากการขายครั้งนี้

เมื่อร้านค้าได้รับออเดอร์ ก็จะจัดส่งสินค้าให้แก่ลูกค้าโดยตรงเลยในนามของตัวแทน

ข้อดีของการขายของแบบ ดรอปชิป (Dropship)

1. ตัวแทนขายไม่ต้องยุ่งยากในเรื่องการจัดการสินค้า ทั้งเรื่องการจัดเก็บสินค้า การจัดส่งสินค้า
2. ตัวแทนขายสามารถเริ่มต้นทำธุรกิจได้โดยที่ไม่ต้องใช้เงินลงทุนมาก เพราะไม่ต้องสต๊อคสินค้า
3. ตัวแทนขายสามารถเริ่มต้นทำธุรกิจได้โดยที่ไม่ต้องเสียเวลา เช่น การถ่ายรูปสินค้า การหาสรรพคุณของสินค้า เพราะทางร้านค้าที่เป็นเจ้าของสินค้าจะเตรียมข้อมูลเหล่านี้ให้อยู่แล้ว
4. ร้านค้าที่เป็นเจ้าของสินค้าบางทีก็ไม่ถนัดเรื่องการขาย จึงสามารถมอบหมายให้ตัวแทนที่อาจเชี่ยวชาญในเรื่องการขายมากกว่า ขายแทนได้

ข้อเสียของการขายของแบบ ดรอปชิป (Dropship)

การขายสินค้าในรูปแบบนี้ ถึงแม้จะมีข้อดีอยู่มาก แต่ก็มีข้อเสียเช่นเดียวกัน สามารถสรุปได้ดังนี้

1. ในมุมของตัวแทน อาจจะมีการแข่งขันสูง เนื่องจากความง่ายในการเริ่มต้นทำธุรกิจ จะทำให้มีตัวแทนที่ต้องการเข้ามาขายสินค้ามาก
2. เมื่อมีคู่แข่งมากตามหลักของอุปสงค์ อุปทาน อาจทำให้ตัวแทนได้มาร์จิ้นน้อย หรือมีกำไรน้อยนั่นเอง
3. ตัวแทนอาจจะต้องเช็คจำนวนสินค้าคงเหลือกับทางร้านค้าให้ดีๆ ว่าสินค้าคงเหลือที่สต๊อคเก็บเอาไว้นั้นเพียงพอกับการขายหรือไม่
4. หากร้านค้าที่เป็นเจ้าของสินค้าส่งสินค้าผิดพลาด ทางตัวแทนต้องน้อมรับข้อผิดพลาดดังกล่าวกับลูกค้าเอาไว้เอง

ประเด็นภาษี เกี่ยวกับการขายของแบบ ดรอปชิป (Dropship)

ทางฝั่งตัวแทนขายสินค้า มีข้อที่ต้องพิจารณาคือเงินได้ที่ได้รับมานั้นจะถือเป็นเงินได้ตาม 40(2) หรือ 40(8) ซึ่งมีหลักในการพิจารณาดังนี้

กรณีที่ 1 : ถือเป็นเงินได้ตาม 40(2)

หากตัวแทนกำหนดราคาขายเองไม่ได้ เจ้าของสินค้ากำหนดราคาเอาไว้ตายตัว และยังเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในสินค้า ค่านายหน้าที่ได้รับจากการทำ ดรอปชิป (Dropship) จะถือเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตร 40(2)

การหักค่าใช้จ่าย :

หักค่าใช้จ่ายในอัตราเหมาที่ 50% แต่ไม่เกิน 100,000 บาท (หากมีเงินได้ทั้ง 40(1) และ 40(2) ให้นำเอาเงินได้ทั้ง 2 ประเภทมารวมกัน แต่หักค่าใช้จ่ายได้ไม่เกิน 100,000 บาท)

กรณีที่ 2 : ถือเป็นเงินได้ตาม 40(8)

หากตัวแทนสามารถกำหนดราคาขายเองได้ เนื่องจากได้รับโอนกรรมสิทธิ์สินค้าในรูปแบบซื้อมาขายไป จะถือเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(8)

การหักค่าใช้จ่าย :

1. หักค่าใช้จ่ายแบบเหมาที่ 60% ของรายได้จากการขายสินค้าให้ลูกค้า (กรณีที่ไม่ได้เก็บใบเสร็จเอกสารในการซื้อเอาไว้)
2. หักค่าใช้จ่ายตามจริง (กรณีที่เก็บใบเสร็จเอกสารในการซื้อเอาไว้)

ศึกษาประเภทเงินได้เพิ่มเติม : ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาคำนวณอย่างไร?

สรุป

ดรอปชิป (Dropship) เป็นการขายสินค้าในอีกรูปแบบหนึ่งที่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย เราในฐานะผู้ประกอบการ หรือนักบัญชี ก็ควรต้องศึกษาการขายในรูปแบบใหม่ๆเอาไว้ จะได้นำไปปรับใช้ในธุรกิจของตนเองได้ต่อไป

 ช่วยแชร์บทความให้หน่อยครับ